Arika

    Fot. Sonia Martyna Kokocińska - Fotografia Amatorska
 
   W typie Siberian Husky.
   
   Pochodzenie: Adoptowana ze schroniska w Swarzędzu (Poznań). 2.10.2010

   Data urodzenia: 1.10.2009 - ustalone przez nas i weterynarza
   Wzrost: 56 cm
   Waga: 21 kg
   Umaszczenie: Czarno - srebrne z białym
   Matka: Nieznana 
   Ojciec: Nieznany
   Sterylizacja: Tak

   Trenuje: Bikejoring, canicross, skijoring, scooter, psie zaprzęgi, sztuczki. Amatorsko: dogfrisbee, obedience, agility.

                                                            Osiągnięcia: 

                        2 miejsce w Bikejoringu (J) PP - Międzynarodowe Wyścigi Psich Zaprzęgów o Puchar Polski. Minikowo 6-7.10.2012

               2 miejsce w Bikejoringu Kobiet LZ - Międzynarodowe Mistrzostwa Polski Psich Zaprzęgów. Minikowo 10-11.11.2013

                        1 miejsce w Bikejoringu Kobiet LZ - XII Lubieszowski Cross, memoriał Bożeny Radłowskiej. Lubieszów, 22-23.03.2014

                    3 miejsce w Bikejoringu Kobiet LZ - Mistrzostwa Polski Psich Zaprzęgów. Witów-Gmina Piątek 8-9.11.2014

                    2 miejsce w Bikejoringu Kobiet LZ - Puchar Psich Zaprzęgów Sprint -Off Snow. Park im.R Reagana Gdańsk 24-26.10.2015

                    3 miejsce w Bikejoringu Kobiet LZ - Wyścigi psich zaprzęgów dryland. Szamotuły-Koźle. 2016




   Przez kilka lat drugi pies był moim marzeniem, które w końcu się spełniło. Szukałam aktywnego psa, do sportu, ale nie miałam żadnego konkretnego na myśli. Od zawsze lubiłam biegać, jeździć na rowerze i chodzić na długie spacery. Chciałam mieć psa, który z chęcią by mi przy tym towarzyszył, Parys niestety tylko przewracał mnie na rowerze i biegał obok mnie, o ciągnięciu nie było mowy, chyba, że w przeciwną stronę. Kiedy już poszłam do schroniska, gdzie przywiozłam karmę ze zbiórki, miałam nadzieję, że wreszcie znajdę ''sportową duszę psa''. Jak było w rzeczywistości? Arika nie dała mi za wiele wyboru, oczarowała mnie, wyjąc, piszcząc, podając łapkę przez płot i patrząc na mnie swoim urzekającym wzrokiem. Oczywiście wiedziałam co to za rasa, swego czasu bardzo dużo czytałam o wszelakich psach. Husky... Tak to pies, który potrzebuje sporo ruchu... Tak to się zaczęło, dzięki niej, poznałam sporty z psami, o których nigdy wcześniej nie słyszałam, bikejoring, canicross... Znajomi z fundacji Sfora Husky zaprosili mnie na wspólny trening, tak właśnie uzależniłam się od tej rasy, sportu. Od wtedy była to moja pasja, bardzo często jeździłam na treningi z innymi ludźmi i psami, sama trenowałam z Ariką i Parysem codziennie, potem dołączyłam do klubu Wataha Północy, zaczęłam jeździć na zawody, fascynacja u mnie tym wszystkim trwa do dziś.

Teraz trochę o Arice... ;) Jest naprawdę wesołym psem, codziennie jej mina wyraża śmiech, szaleje z radości kiedy wychodzimy na spacer, jedziemy na rower, czy tez na spotkanie z innymi psami. Bieganie to jej żywioł, wtedy najbardziej się mnie słucha, lewo, prawo, go... Zna to na pamięć i reaguje od razu, choć nauka trochę trwała. Czasem kiedy trenujemy zdarza jej się skręcić w krzaki, ale jak jesteśmy na zawodach widzę, że daje z siebie wszystko, wie, że mi zależy i biegnie idealnie. Jest bardzo mądra, nikt mi nigdy nie wmówi, że Husky to głupia rasa. Zna mnóstwo sztuczek, łatwiejszych i takich, które zrobią wrażenie na Borderze. ;) Mimo to praca z tą rasą nie jest taka prosta, gdyż te psy w większości są niezależne, Arika kiedy nie będzie miała ochoty ćwiczyć, nikt jej do tego nie zmusi i koniec, czasem muszę uczyć jej sztuczek w inny sposób niż wszyscy radzą, ponieważ standardowe metody do niej nie docierają. Robi słodkie miny i spojrzenia, często wdaje się w dyskusje, szczególnie jeśli chodzi o jedzenie. :)

Żeby nie było tak wesoło... Arika boi się wody, ale pracuje nad tym i widać efekty, zdarzyło się już kilka razy, że sama weszła popływać. Poza tym jest dominującą suczką, jeśli jakiś pies nie będzie chciał jej ustąpić, wda się z nim w bójkę. Ma bardzo silny instynkt łowiecki, pobiegnie za wszystkim co się porusza, przez co nie mogę jej spuszczać ze smyczy.

Edit: Ariczka pokochała wodę... 

     Fot. Sonia Martyna Kokocińska - Fotografia Amatorska